ΤΑΓΚΟ

Ταγκό, αγριωπό και παθιασμένο

προκλητικό ταγκό,

η κάθε νότα σου βαρειά και θυμωμένη

πεφτεί από χέρι

που είναι βαρύ και στο μαχαίρι.

Μελωδικό και τραγικό ταγκό

με αργό ρυθμό και συγκοπές που αντιχτυπιούνται,

ανιστορείς καυγάδες, τσακωμούς,

ίλλιγγος γίνεσαι και μένος για τους άντρες

που έχει την κρίση τους θολώσει το πιοτό.

Βουβές σιλουέτες που γλιστρούν

στο μισοσκόταδο,

πλατύγυρα καπέλα που σκεπάζουν

φαρμακερές γκριμάτσες,

ζηλιάρα αγάπη, καρδιοφάγα,

παραδομένα θηλυκά σαν ζώα υπάκουα,

γέλια που καταντούν ανατριχίλα.

Πορνοστασίου χνοτίλα,

οσμές από μιγάδες, από τσούπρες

και ιδρώτα αρσενικού που έχει φρενιάσει,

φοβέρες, ξεφωνήματα, κάτι σαν μούγγρισμα,

αίμα που αχνίζει και που πιτσιλίζει

-- ω, τελευταίος κοχλασμός μιας μάνιτας ανώφελης! --

λεκέδες κατακόκκινοι που πήζοντας μαυρίζουν.

Μηραίο ταγκό, περήφανο κι αγροίκο,

νότες βαριόθυμες, βγαλμένες

από ξεκουρδισμένο κλαβεσίνο,

ταγκό, αγριωπό και παθιασμένο,

προκλητικό ταγκό,

χορέ του έρωτα και του θανάτου.

Γ.Δ. Χουρμουζιάδης